ساعت شبرنگ ؛ دوست تاریکی

ساعت‌های شبرنگ، ساعت‌هایی هستند که در تاریکی شب قابل خواندن هستند. این درخشش به واسطه موادی است که نور را جذب کرده و انعکاس می دهد . این ساعت‌ها با استفاده از فناوری‌های مختلفی مانند فلورسانس، فسفرسانس، لومیبرایت و سوپرنوا، نور را جذب کرده و آن را در مدت زمان طولانی‌تری در خود نگه می‌دارند. این مواد می‌توانند به صورت پودر، اسپری، چسب یا رنگ باشند و بر روی بخش‌های مختلف ساعت مثل عقربه‌ها، شماره‌ها، دورقاب یا صفحه پخش کرد .

تاریخچه ساعت‌های شبرنگ

ساعت‌های شبرنگ تاریخچه‌ای طولانی دارند. در دهه‌های اولیه میلادی، ساعت‌سازان از مواد رادیواکتیو برای ایجاد درخشش استفاده می‌کردند. این مواد با ارسال پرتوهای گاما، ساعت را در تاریکی روشن می‌کردند. اما این مواد بسیار خطرناک بودند و می‌توانستند باعث بروز بیماری و مشکلات دیگر برای انسان‌ها شوند .

اولین ساعت‌های شبرنگ در اواخر دهه ۱۹۲۰ میلادی توسط شرکت سوئیسی "رادولیت" (Radiolite) تولید شدند. این ساعت‌ها از فناوری فلورسانس استفاده می‌کردند و نور را برای مدت زمان کوتاهی پس از قرار گرفتن در معرض نور، بازتاب می‌دادند.

در دهه ۱۹۳۰ میلادی، شرکت "رولکس" (Rolex) ساعت‌های شبرنگ خود را با استفاده از فناوری فسفرسانس تولید کرد. این ساعت‌ها نسبت به ساعت‌های فلورسانس، نور بیشتری را جذب می‌کردند و در تاریکی مدت زمان طولانی‌تری قابل خواندن بودند.

در دهه ۱۹۵۰ میلادی، شرکت "هواپیمایی ایالات متحده آمریکا" (USAF) استانداردی برای ساعت‌های شبرنگ نظامی تعیین کرد. این استاندارد، ساعت‌های شبرنگ را بر اساس میزان درخشندگی و مدت زمان ماندگاری نور در تاریکی، طبقه‌بندی می‌کرد.

در دهه 1960 میلادی، ساعت‌سازان از مواد فلورسان استفاده کردند. این مواد نور را در طول روز از محیط گرفته و در تاریکی بازتاب می‌دادند. این مواد ایمن‌تر و ماندگارتر از مواد رادیواکتیو بودند.

در دهه‌های بعد، ساعت‌سازان از مواد پیشرفته‌تری برای ایجاد درخشش استفاده کردند. این مواد مثل لومیبرایت و سوپر لومینووا، نور را بهتر جذب و انعکاس می‌کردند. این مواد مقاوم‌تر و درخشان‌تر از مواد فلورسان بودند.

انواع ساعت‌های شبرنگ

ساعت‌های شبرنگ بر اساس فناوری مورد استفاده، به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند. در ادامه، به معرفی این انواع می‌پردازیم:

فلورسانس: 

ساعت‌های فلورسانس، از رنگدانه‌های فلورسنت استفاده می‌کنند. این رنگدانه‌ها، نور را جذب کرده و آن را برای مدت زمان کوتاهی (حدود چند دقیقه) پس از قرار گرفتن در معرض نور، بازتاب می‌دهند.

فسفرسانس:

 ساعت‌های فسفرسانس، از رنگدانه‌های فسفرسانس استفاده می‌کنند. این رنگدانه‌ها، نور را جذب کرده و آن را برای مدت زمان طولانی‌تری (حدود چند ساعت) پس از قرار گرفتن در معرض نور، بازتاب می‌دهند.

لومیبرایت:

 ساعت‌های لومیبرایت، از ترکیبی از رنگدانه‌های فلورسنت و فسفرسانس استفاده می‌کنند. این ترکیب، نور را جذب کرده و آن را برای مدت زمان بسیار طولانی‌تری (حدود چند روز) پس از قرار گرفتن در معرض نور، بازتاب می‌دهد.

سوپرنوا:

 ساعت‌های سوپرنوا، از فناوری جدیدی به نام "سوپرلومینا" (SuperLumiNova) استفاده می‌کنند. این فناوری، نور را جذب کرده و آن را برای مدت زمان بسیار طولانی‌تری (حدود چند هفته) پس از قرار گرفتن در معرض نور، بازتاب می‌دهد.

کاربردهای ساعت‌های شبرنگ

ساعت‌های شبرنگ در کاربردهای مختلفی استفاده می‌شوند. از جمله این کاربردها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

ساعت‌های نظامی:

 ساعت‌های شبرنگ، برای خلبانان، سربازان و سایر نیروهای نظامی که در تاریکی شب فعالیت می‌کنند، ضروری هستند.

ساعت‌های ورزشی:

 ساعت‌های شبرنگ، برای ورزشکارانی که در تاریکی شب فعالیت می‌کنند، مانند دوندگان و کوهنوردان، مفید هستند.

ساعت‌های تفریحی:

 ساعت‌های شبرنگ، برای افرادی که به دنبال ساعتی هستند که در تاریکی شب نیز قابل خواندن باشد، مناسب هستند.

جمع‌بندی

ساعت‌های شبرنگ، ساعت‌هایی هستند که در تاریکی شب قابل خواندن هستند. این ساعت‌ها با استفاده از فناوری‌های مختلفی مانند فلورسانس، فسفرسانس، لومیبرایت و سوپرنوا، نور را جذب کرده و آن را در مدت زمان طولانی‌تری در خود نگه می‌دارند. ساعت‌های شبرنگ در کاربردهای مختلفی مانند ساعت‌های نظامی، ساعت‌های ورزشی و ساعت‌های تفریحی استفاده می‌شوند.